Δεν είναι ασυνήθιστο οι ιδιοκτήτες γατών να ανησυχούν όταν τα κατοικίδια ζώα τους κάνουν εμετό. Όχι πάντα οι λόγοι που προκαλούν το αντανακλαστικό του gag μπορεί να είναι σοβαροί. Κατά κανόνα, οι γάτες κάνουν εμετό μία και για λίγο. Ο συναγερμός θα πρέπει να ηχεί όταν αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται και συνεχίζεται για περισσότερο από μία ημέρα.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το αντανακλαστικό gag που εμφανίζεται στις γάτες μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες. Τις περισσότερες φορές, ο εμετός είναι μια φυσιολογική διαδικασία όταν μια γάτα παλινδρομεί τη γούνα της. Οι γάτες είναι καθαρά ζώα, γλείφουν συνεχώς τη γούνα τους. Εξαιτίας αυτού, μια ολόκληρη μπάλα μαλλιών συσσωρεύεται στο στομάχι τους, η οποία, για έναν ή τον άλλο λόγο, δεν απορροφάται από το σώμα και δεν χωνεύεται. Εμφανίζεται συνήθως σε μακρυμάλλης γάτες και γάτες.
Βήμα 2
Εάν η γάτα κάνει εμετό ακόμα και μετά από το συνηθισμένο φαγητό για αυτόν, αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι το ζώο έχει ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα: παγκρεατίτιδα, γαστρίτιδα, ηπατίτιδα, εντερική απόφραξη. Επίσης, εμφανίζεται εμετός παρουσία χρόνιας νεφρικής νόσου (ουρολιθίαση, νεφρική ανεπάρκεια). Η γάτα θα κάνει εμετό εάν έχει προσβληθεί από κάποια ασθένεια μολυσματικής φύσης (διασκορπιστής αιλουροειδών, ιογενής περιτονίτιδα, λοίμωξη από γάτες από καλυκοϊούς κ.λπ.).
Βήμα 3
Μερικές φορές οι γάτες και οι γάτες πυροδοτούν το αντανακλαστικό του gag, τρώγοντας ένα συγκεκριμένο γρασίδι, εάν είναι δυνατόν. Αυτό τους επιτρέπει να καθαρίσουν το στομάχι τους, και σε αυτήν την περίπτωση, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Παρεμπιπτόντως, οι γάτες συχνά πνίγονται μετά την κατάποση μεγάλων κομματιών τροφής ή την κατανάλωση κρύων τροφίμων. Συνήθως, δεν πρέπει να ανησυχείτε και σε τέτοιες περιπτώσεις.
Βήμα 4
Εάν η αιτία του εμετού σε μια γάτα είναι οι φυσιολογικές διαδικασίες αναζωογόνησης της γούνας, τότε δεν έχει νόημα να ακούσετε τον συναγερμό και να επικοινωνήσετε με έναν κτηνίατρο. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα ειδικό ανώνυμο βότανο που αγοράζεται από ένα κατάστημα κατοικίδιων ζώων θα βοηθήσει στην ανακούφιση του εμετού. Το γρασίδι συλλαμβάνει τα μαλλιά της γάτας, επιταχύνοντας σημαντικά την αποβολή του από το σώμα του κατοικίδιου ζώου. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ειδική κτηνιατρική πάστα που διαλύει τα μαλλιά στο γαστρεντερικό σωλήνα του κατοικίδιου ζώου.
Βήμα 5
Εάν ο εμετός σε μια γάτα είναι μια συχνή και επαναλαμβανόμενη διαδικασία, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας το συντομότερο δυνατό. Θα χρειαστεί ιατρική παρέμβαση εάν η γάτα κάνει εμετό για περισσότερο από μία ημέρα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο κτηνίατρος θα κάνει μια βιοχημική ανάλυση του αίματος του ζώου και θα στείλει τη γάτα για ακτινογραφίες και υπερήχους. Μερικές φορές οι γάτες μπορούν να κάνουν εμετό εάν έχουν ελμινθική εισβολή. Σε αυτήν την περίπτωση, η προφύλαξη είναι απαραίτητη: το κατοικίδιο πρέπει να λαμβάνει αντιελμινθικά φάρμακα 2 φορές το χρόνο.
Βήμα 6
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, συχνά η αιτία του εμέτου στις γάτες μπορεί να είναι λοίμωξη με τη μία ή την άλλη μολυσματική ασθένεια. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης της γάτας πρέπει επειγόντως να επικοινωνήσει με τον κτηνίατρο, καθώς μόνο ένας ειδικευμένος ειδικός μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση. Επιπλέον, ο επίμονος έμετος μπορεί να προκληθεί από ξένο σώμα παγιδευμένο στο στομάχι ή τον οισοφάγο του κατοικίδιου ζώου σας. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι επίσης απαραίτητο να ληφθεί μια ακτινογραφία και, στη συνέχεια, να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για την επίλυση αυτού του προβλήματος.
Βήμα 7
Ιατρικές συμβουλές για εμετό σε γάτες. Πρέπει να βάλετε το ζώο σε δίαιτα. Η γάτα δεν πρέπει να τρώει για 12 έως 24 ώρες. Για να αποφευχθεί η αφυδάτωση του σώματος, η γάτα πρέπει να ποτίζεται συχνά. Μπορείτε να αγοράσετε στο φαρμακείο "Regidron" - ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη διόρθωση του ηλεκτρολύτη και της ενεργειακής ισορροπίας στο ανθρώπινο σώμα και στα ζώα. Συνιστάται να χορηγούνται στις γάτες το αντιεμετικό φάρμακο "Cerucal".
Βήμα 8
Σε περίπτωση εμετού σε μια γάτα, συνιστάται η θεραπεία του ζώου με αντισπασμωδικά φάρμακα ("No-Shpa", "Papaverine"), που χρησιμοποιούνται με τη μορφή ενδομυϊκών ενέσεων. Επίσης φαίνεται η λήψη φαρμάκων που προστατεύουν τη βλεννογόνο μεμβράνη του στομάχου του ζώου. Αυτά περιλαμβάνουν το "Omez" και άλλους γαστροπροστατευτές.
